Πως η εξέλιξη του internet οδήγησε σε μεγαλύτερη μισθολογική ανισότητα

Προσπαθώντας να διερευνήσουμε τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στην ανομοιότητα των μισθών στις επιχειρήσεις συμπεράναμε τα εξής:

Πίσω από την συνεχώς αυξανόμενη αυτή ανομοιότητα φαίνεται ότι ένοχος είναι η τεχνολογία.

Σε αντίθεση με τους πολίτικους βέβαια που συνεχώς φωνάζουν και κατηγορούν γι’ αυτό την μετανάστευση ή τον αυξανόμενο ανταγωνισμό.

Το γεγονός ότι η τεχνολογία είναι υπεύθυνη για το παραπάνω αποδεικνύεται περίτρανα από τους ειδικούς που μελετάνε τις επιπτώσεις της μισθολογικής ανισότητας μέσα σε συγκεκριμένες εταιρίες αλλά και στην ευρύτερη οικονομία.

Ο Christopher Poliquin του πανεπιστήμιου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες στο βιβλίο του “the effect of the Internet on wages” εξέτασε την επίδραση στους μισθούς σε εταιρίες στη Βραζιλία που έβαλαν Internet την περίοδο μεταξύ 2000-2009. οι υπάλληλοι των εταιριών αυτών κέρδισαν κατά μέσο όρο αύξηση στους μισθούς τους κατά 3% σε σχέση με τις εταιρίες που δεν είχαν Internet.

Φαίνεται ότι στις εταιρίες αυτές τα διευθυντικά στελέχη πήραν αύξηση περίπου 8-9% ενώ οι γενικοί διευθυντές 18-19%. με βάση αυτά τα στοιχεία ο Christorher Poliquin συμπέρανε ότι το Internet επέτρεψε στους ανθρώπους που είχαν προσόντα να εξελιχθούν και να γίνουν πιο παραγωγικοί.

Η είσοδος της τεχνολογίας και του Internet στις επιχειρήσεις έκανε τους εξειδικευμένους υπαλλήλους να λύνουν πολύ πιο ευκολά προβλήματα και ταυτόχρονα επέτρεψε στις επιχειρήσεις να αποδεσμευτούν από ανθρώπους χωρίς ιδιαίτερα προσόντα.

Η αλήθεια είναι ότι η διαφοροποίηση και η ανομοιότητα των μισθών δεν είναι σε ποσοστό τουλάχιστον 2/3 μέσα στην ίδια εταιρία αλλά διαφοροποιήσεις μεταξύ εταιριών.

Οι εργαζόμενοι χωρίζονται πλέον σε δυο ομάδες, σε αυτούς που εργάζονται σε εταιρίες «υψηλόμισθων» όπως για παράδειγμα εταιρίες τεχνολογίας και σε αυτούς που εργάζονται σε τομείς με πιο χαμηλούς μισθούς όπως το λιανεμπόριο.

Ένας ακόμη παράγοντας είναι η ανάθεση κάποιων υπηρεσιών, όπως ο καθαρισμός η φύλαξη, το Catering σε εξωτερικούς συνεργάτες -εταιρίες. Μ’ αυτό τον τρόπο μειώνεται ακόμη περισσότερο η εσωτερική ανομοιογένεια των μισθών δηλαδή η ανομοιογένεια μέσα στην ίδια εταιρία.

Η διαφορά μπορεί ακόμη να οφείλεται στη μόρφωση και την συνεχόμενη εκπαίδευση των εργαζομένων.

Μια ακόμη ερεύνα ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ το 2016 έδειξε ότι κατά μέσο όρο περισσότεροι από τους μισούς ενήλικες δεν μπορούσαν να φέρουν εις πέρας παρά μόνο τα πιο βασικά τεχνολογικά καθήκοντα, όπως για παράδειγμα την αποστολή ενός e-mail.

Μόνο το 1/3 των ενήλικων είχαν περαιτέρω γνωστικές δεξιότητες. Όμως αυτό είναι αξιοπερίεργο.   

Απ’ τη μια πλευρά βλέπουμε στους ενήλικες μια τρέλα με τα smartphones, τα οποία και χρησιμοποιούν με μανία, και απ’ την άλλη τους ίδιους ανθρώπους να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία για να καλυτερεύσουν την καριέρα τους.

Για τις επιχειρήσεις απ’ την άλλη πλευρά θα ήταν ιδιαίτερα κερδοφόρο σε βάθος χρόνου η εκπαίδευση των υπαλλήλων τους στις νέες τεχνολογίες.

Όμως αυτό φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι επιχειρηματίες το φοβούνται. Φοβούνται ότι αν επενδύσουν στην εκπαίδευση του προσωπικού τους κάποιοι απ’ αυτούς θα φύγουν αποδεχόμενοι κάποια καλύτερη πρόταση από άλλη, ίσως ακόμη και ανταγωνιστική εταιρία.

Οι έρευνες όμως αποδεικνύουν πως αυτός είναι ένας μύθος.

Σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία της Αμερικής για εργασιακά θέματα, φαίνεται πως το 2018 οι εργαζόμενοι στην ηλικία περίπου 30 ετών δούλευαν για τον ίδιο εργοδότη σχεδόν μια δεκαετία.

Η τεχνολογία λοιπόν ‘κατηγορείται’ για την αύξηση της ανομοιότητας των αποδοχών των εργαζομένων σήμερα. Όμως με την κατάλληλη εκπαίδευση όλων των χρηστών μπορεί να γίνει καταλυτικός παράγοντας τόσο της προσωπικής ανέλιξης όσο και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.