Η Ευρώπη που προστατεύει

Πόσοι από όσους είναι γονείς δεν θα έχουν αντιμετωπίσει το δίλημμα, πόσο προστατευτικοί να είναι με τα παιδιά τους. Ο υπέρμετρος προστατευτισμός, μπορεί να τους κάνει να νιώθουν πιο ασφαλείς, μακροχρόνια όμως στερεί από το παιδί την δυνατότητα να αναπτύξει απαραίτητες δεξιότητες που θα το βοηθήσουν να ανταπεξέλθει σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, λένε οι παιδαγωγοί.

Όταν τον προηγούμενο μήνα το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο ενέκρινε την νέα οδηγία για τα πνευματικά δικαιώματα, ήταν μία ακόμα πράξη ενός υπερπροστατευτικού γονέα που ονομάζεται κράτος.

Το κείμενο της οδηγίας, προβλέπει ότι sites όπως το you tube ή το Facebook τα οποία προβάλουν υλικό δημοσιευμένο από τους χρήστες τους, πλέον θα είναι συνυπεύθυνα για οποιαδήποτε παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων συμβεί εξαιτίας του υλικού αυτού. Η νέα αυτή συμφωνία αποτελεί τη συνέχεια της περίφημης GDPR (General Data Protection Regulation) οδηγίας, η οποία έχει μπει σε εφαρμογή από τον προηγούμενο χρόνο. Το νέο αυτό νομοθετικό πλαίσιο δημιουργεί φραγμούς στην ελεύθερη λειτουργία του Internet λένε οι επικριτές του. Ορισμένοι μάλιστα το παρομοιάζουν με την επιβολή καθεστώτος λογοκρισίας.    

Σε αυτό έρχεται να προστεθεί μία σειρά από μέτρα τα οποία στοχεύουν στο να αποτρέπουν μελλοντικές εξαγορές Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων από Κινέζικους ή Αμερικάνικους τεχνολογικούς κολοσσούς, αλλά και μέτρα που θα δίνουν τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις να επιδοτούν επιχειρήσεις δήθεν στρατηγικής σημασίας.

Όλα αυτά αποτελούν απλές εκδηλώσεις της ίδιας αντίληψης, ο θερμότερος υποστηρικτής της οποίας, ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας Emmanuel Macron, την ονομάζει “l’ Europe qui protege” ή “η Ευρώπη που προστατεύει”.  

Αυτό βέβαια δεν είναι κάτι νέο. Η Ευρωπαϊκή ήπειρος έχει μακρά ιστορία στην εφαρμογή κρατικού παρεμβατισμού και πελατειακών πολιτικών. Ωστόσο σήμερα η Ευρώπη φαίνεται να υψώνει τείχη προστασίας απέναντι σε οτιδήποτε καινούριο όχι μόνο για να εξυπηρετήσει τα κατεστημένα συμφέροντα αλλά πολύ περισσότερο ως αποτέλεσμα των λαϊκίστικων πολιτικών που συνεχώς αυξάνονται σε δυναμική.

Τα αποτελέσματα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας είναι περισσότερό από εμφανή. Ενδεικτικό είναι ότι από τις είκοσι μεγαλύτερες εταιρείες τεχνολογίας παγκοσμίως, μόνο μία είναι Ευρωπαϊκή.

Η Ευρώπη μοιάζει εγκλωβισμένη σε ένα φαύλο κύκλο. Προστατεύει την οικονομία της, με συνέπεια να μένει έξω από την κούρσα του ανταγωνισμού, να περιθωριοποιείται, να οδηγείται σε εσωστρέφεια και σε ακόμα μεγαλύτερο προστατευτισμό.   

Όσο η Ευρώπη συνεχίζει να εφαρμόζει πολιτικές προς αυτή τηv κατεύθυνση, τόσο θα μοιάζει με τον υπερπροστατευτικό γονέα που αρνείται να αντιληφθεί την πραγματικότητα.