Η αλλαγή της ώρας από χειμερινή σε θερινή

Η Ευρώπη θέλει να σταματήσει την αλλαγή της ώρας από χειμερινή σε θερινή και αντίστροφα.

Σε πολλές χώρες στην Αμερική και στην Ευρώπη, ισχύει η θερινή ώρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού για πρακτικούς λόγους. Σε κάποιες άλλες χώρες, όπως οι αφρικανικές και οι ασιατικές, η ώρα παραμένει σταθερή καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Επίσης σε χώρες κοντά στον Ισημερινό, η αλλαγή της ώρας δεν έχει νόημα. Στην Ευρώπη, η Ισλανδία δεν ακολουθεί την αλλαγή της ώρας καθώς η ανατολή και η δύση του ηλίου αλλάζουν πολλές φορές στη διάρκεια του έτους και συνεπώς η αλλαγή της ώρας δε θα είχε κάποιο ουσιαστικό νόημα.

Η πρώτη αναφορά για αλλαγή της ώρας ήταν από τον Βενιαμίν Φραγκλίνο τον 18ο αιώνα. Πρακτικά όμως, εφαρμόστηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για εξοικονόμηση ενέργειας, αλλά σταμάτησε σύντομα. Στη δεκαετία του 1970 καθιερώθηκε η αλλαγή της ώρας στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Φέτος όμως, ψηφίστηκε από την ΕΕ ότι από το 2021 θα σταματήσει η αλλαγή και κάθε χώρα θα πρέπει, μέχρι τότε, να αποφασίσει με ποια ώρα, τη θερινή ή τη χειμερινή θα συνεχίσει.

Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι η αλλαγή της ώρας επηρεάζει ακόμα και το βιολογικό ρολόι του ανθρώπου, αφού είναι σαν ένα μικρό jet lag και μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη ζωή μας (διαταραχές στον ύπνο, μειωμένη απόδοση στην εργασία, καρδιακά προβλήματα κ.α.). Άλλη αρνητική συνέπεια της αλλαγής της ώρας είναι ο κίνδυνος να υπάρξει αύξηση των τροχαίων ατυχημάτων. Μπορεί ακόμα να υπάρξουν συνέπειες και στον επιχειρηματικό τομέα, αφού η αλλαγή της ώρας δεν γίνεται ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες. Για παράδειγμα φέτος οι ΗΠΑ γύρισαν τα ρολόγια τους στη θερινή ώρα 3 εβδομάδες νωρίτερα από το κανονικό.

Τελικά, οι χώρες της Ευρώπης θα πρέπει μέχρι το 2021 να αποφασίσουν ποια ώρα θα ακολουθήσουν, τη χειμερινή ή τη θερινή. Γιατί μάλλον το σημαντικό είναι η σταθερότητα της ώρας και όχι το αν ξημερώνει νωρίτερα ή να βραδιάζει αργότερα κατά 1 ώρα.